ㄋㄥˊnéngㄍㄢˋgàn

  1. 才能傑出辦事能力後漢書··循吏·》:耽樂道德能幹。」拍案驚奇·》:道一到任便能幹進京。」幹練精明才幹笨拙

capable, competent
capable, compétent
fähig (Adj)​, kompetent (Adj)​, tüchtig (Adj)​