堵堵
堵阻塞;阻擋。憋悶氣;心中不暢快。〈書〉牆壁。量詞。用於計算牆壁。姓。見【堵河】。
堵阻塞;阻擋。憋悶氣;心中不暢快。〈書〉牆壁。量詞。用於計算牆壁。姓。見【堵河】。